Dit weekend stond voor Weltania 1 de thuiswedstrijd tegen Wijnandia op het programma. Onze competitiestart was veelbelovend, die van de tegenstander met 0 punten uit drie wedstrijden ronduit teleurstellend. In de eerste helft was van kwaliteitsverschil echter niets te merken. In het eerste kwartier gebeurde nauwelijks iets, met uitzondering van een kans voor de bezoekers. Bram van Rooij wist, ingeklemd tussen Simon en Jop, toch nog zijn voet tegen de bal te krijgen maar vanaf 16 meter mikte hij hoog over het doel. Even later dwong dezelfde speler Jannik tot een redding na matig uitverdedigen van Simon.
In de 20ste minuut kregen we de eerste hoekschop maar die leidde een snelle counter van Wijnandia in. Daarbij stonden in een mum van tijd 4 aanvallers tegenover onze twee verdedigers terwijl de rest van het team te langzaam kwam aansluiten. Een zelfde situatie kwam later in die eerste helft nog twee maal voor! O
Onze aanvallers werden goed onder controle gehouden en het leek wel alsof de rest van het team voor het eerst dit seizoen samenspeelde. Dat tezamen verklaart een ronduit teleurstellende eerste speelhelft.
In de 18e minuut werd onze nonchalance afgestraft toen een door Simon omhoog gekopte bal tussen hem en Jannik landde en de Wijnandia-spits handig profiteerde door de bal in het lege doel te schuiven. Dit leek even een wake up call te zijn want we wisten ons kort daarop twee kansen te scheppen. In minuut 25 werd Lars in de diepte gestuurd door Sebastiaan, maar doelman Guy Leclaire wist de bal tijdig te onderscheppen. Drie minuten later mistte Remco een mooie voorzet van Tim. Daarmee was ons kruit voorlopig ook weer verschoten. Het uitverdedigen gebeurde ongestructureerd en goede combinaties waren meer en toevalstreffer dan een vooropgezette actie. Dat dit tussen de lijnen ook tot frustraties leidde bleek uit drie gele kaarten rond minuut 38. In dezelfde minuut viel echter ook de gelijkmaker toen Sebastiaan na een counter een voorzet op maat afleverde en Tim vanaf 10 meter de bal in het doel kon schuiven. Dezelfde Sebastiaan had ons vlak voor de rust op een 2 – 1 voorsprong moeten zette maar hij bleef vrij voor de doelman niet koelbloedig genoeg.
De tweede helft was van een heel ander kaliber. Kennelijk had Sid bij de thee de juiste snaar weten te raken maar hoewel het veldspel nog steeds nauwelijks een voldoende kon krijgen, wisten we Wijnandia volledig op eigen helft terug te dringen en legio kansen te creëren. Mooie voorzetten van Tim vonden helaas geen medespeler, schoten van Tim en Sebastiaan verdwenen via hoofd resp. rug van een tegenstander over het doel, Tim vond de doelman op zijn weg toen hij door Sebastiaan werd bediend en Lars kreeg slechts de buitenkant van zijn schoen tegen de bal na een voorzet van Tim. Daar stelde Wijnandia alleen een gevaarlijke scrimmage voor het doel van Jannik tegenover, maar de bal belandde uiteindelijk in de handen van doelman Van Rooij.
In de laatste 10 minuten hing de winnende treffer zeker in de lucht maar ontbrak het ons helaas aan het noodzakelijke geluk. Sander stuurde Sebastiaan diep, maar zijn schot ging voorlangs, een actie van Sebastiaan na een mooie crosspass van Willem strandde in de verdediging en Tim schoot over toen hij na een inworp van Willem voor de keeper werd gezet. In de slotseconden belandde een fraai schot van de wederom goed ingevallen Max buiten bereik van de doelman op de lat.
Daarmee was de wedstrijd gelopen en uiteindelijk kan het punt dat Wijnandia mocht meenemen, niet eens onverdiend worden genoemd. Aan de zijlijn restten slechts de vragen waarom we de eerste helft niet bij de les waren, waarom Sebastiaan het aantal acties zo beperkt houdt, waarom niet één afstandsschot de doelman daadwerkelijk tot actie dwingt en waarom geen enkele vrije trap vanaf 20 meter tot gevaar kan leiden. Wellicht krijgen de toeschouwers daar komende week in de moeilijke uitwedstrijd tegen Hoensbroek een antwoord opl
